محرم وامام زمان

ای داغدار اصلی این روضه ها بیا

صاحب عزای ماتم کرب و بلا بیا

 

تنها امید خلق جهان یابن فاطمه

ای منتهای آرزوی اولیاء بیا

 

بالا گرفته ایم برایت دو دست را

ای مرد مستجاب قنوت و دعا بیا

 

فهمیده ایم با همه دنیا غریبه ای

دیگر به جان مادرت ای آشنا بیا

 

از هیچکس به جز تو نداریم انتظار

بر دستهای توست فقط چشم ما بیا

 

هفته به هفته می گذرد با خیال تو

پس لا اقل به حرمت خون خدا بیا

 

بیش از هزار سال تو خون گریه کرده ای

ای خون جگر ز قامت زینب بیا

 

عرض ارادت کم ما را قبول کن

امسال هم محرم ما را قبول کن

آقا

آقا جان سکوت مرا غرق نور کن ، مارا قرین محنت و لطف حضور کن

وقتی گناه کنج دلم سبز می شود ، آقا شما شفاعت این ناصبور کن

میترسم از شبی که به دجال رو کنم ، آقا تو را قسم به شهیدان ظهور کن

اللهم عجل لولیک الفرج

ظهور

از بهر ظهور تو دعا باید کرد

با قلب شکسته صد نوا باید کرد

یعنی که برای فرجت هر جمعه

مهدیّ زمانه را صدا باید کرد

یا صاحب الزّمان ادرکنی

کبوتر دل ما جمعه را مروری کرد

برای آمدنش ندبه غرق شوری کرد

خدا کند برسد جمعه ای که برگویند

ز کعبه آن گل نرگس،عجب! ظهوری کرد

اللهم عجل لولیک الفرج

آدینه شد و پر از خطاها هستم

من حائل بین خود وَ آقا هستم

با حال بدم ولی یقین می گویم

من منتظرت به جان زهرا هستم

محرم

هلال ماه محرّم دگر رسید از راه

بساط گریه و ماتم، شده مهیّا آه

ببین که سفره روضه دوباره پهن است و

ببین که سردرِ هیئت، کتیبه، ثارالله

در هر طرفی لشکر کین پا شده است

در دور و برت ،ببین که غوغا شده است

من مانده ام و ناله و اشکان رباب

انگار سر رأس تو، دعوا شده است

یا علی بن موسی الرضا

در دیده تمنّای رضا را دارم

در سینه محبّت شما را دارم

در هر سفری که مشهدت می آیم

احساس بهشت با صفا را دارم

یا علی بن موسی الرضا

صحن و حرم و گنبد و ایوان طلا را عشق است

به به، به خدا پنجره فولاد رضا را عشق است

امشب همه جنّ و ملک، واله و سرگردانند

در روبروی مرقد او،دارُالشّفا را عشق است

یا صاحب الزمان ادرکنی(عج)

شیرازه عمر من ز هم وا شده است

این غیبت تو دگر معما شده است

یک بار دگر جمعه شد اما چه کنم

بر روی لبم لیکن و اما شده است

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

حمدُ لِلّه، از طفولیّت دل ما با رضاست

عالم آل محمّد، سرپناه ما رضاست

عاشقان ،میلاد نور است و بخوانید این سرود

ضامن آهو تمام شیعیانش را رضاست

"السلام علیک یا جعفر بن محمدٍ الصادق"

بوی غربت وزیده از کوچه

آتش و درب خانه مولا

نیمه شب بود و حضرت صادق

در قنوت نماز ،گرم دعا

.....................................

دشمنش آمد و جسارت کرد

با طنابی دو دست او را بست

ناگه آقا عمامه اش افتاد

این چنین رسم، رسم دیرین است

.....................................

کوچه ای تنگ، کوچه ای باریک

بی عبا، پای خسته اش بردند

یاد آن کوچه بنی هاشم

دل شب ، دل شکسته اش بردند

.....................................

روضه های شما چه سنگین است

ولی با یاد روضه مادر

هر دم آقا دو چشمتان ابری

یاد دیوار، کوچه و آن در

.....................................

یک نفر سدّ راه مادر شد

آن چنان زد که بر زمین افتاد

یک نفر آن چنان لگد میزد

شدّت ضرب و محسنش جان داد

.....................................

دل تو با جرقّه ای خون شد

یاد جدّت کشیدی از دل آه

کلّ عمر خودت شدی آقا

بانی روضه های ثارالله

.....................................

در و دیوار خانه ات آقا

بوی ماتم وَ کربلا دارد

هر شب جمعه محضرت ،اینجا

روضه بر پا ، غم و عزا دارد

.....................................

روضه یک سر و لب عطشان

روضه خنجری دم حنجر

روضه پیرُهن ولی پاره

روضه یک وداع جان پرور

.....................................

روضه یک غروب، خیمه و دود

روضه گریه های یک دختر

روضه قتل و غارت و سیلی

روضه یک سه ساله، بی معجر

محکومیت هتک حرمت پیامبر اعظم(ص)

یک روز، سقیفه، پشت در می آیند

یک روز، به کوفه، پشت سر می آیند

این بار پی هتک حریم احمد

با کینه و خشم، تشنه تر می آیند

السلام علی الحسین

بساط غم فراهم می شود شب های جمعه

غمم با گریه توأم می شود شب های جمعه

به یاد مقتل و کرب و بلا، سالار زینب

دوباره دل محرّم می شود شب های جمعه

محکومیت هتک حریم رسول الله

یا رسول الله، نفس در سینه ام تنگ است

یا رسول الله، عدو قلبش پر از سنگ است

یا ابالزّهرا، به جنّت فاطمه گوید

یا رسول الله، جسارت بر شما ننگ است

شب جمعه

هیئتی ماندن من،در گروِ لطف شماست

شب جمعه به خدا مشق دلم، کرب و بلاست

فکر شش گوشه تو، خواب مرا کرده حرام

شب جمعه ز غمت سینه زدن، اصل دعاست

محکومیت هتک حرمت پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع)

آن روز میان منبر خود به علی(ع) بد گفتند

دیروز به آهنگ رپ خود به نقی(ع) بد گفتند

هیهات، بیا یوسف زهرا که جسارت بالاست

امروز مقام نبوی را علنی بد گفتند

السّلام علی الحسین

در هیئت تو ، به اوج افلاک روم

با ذکر حسین و دلِ صد چاک روم

چون انس قدیمی به تَباکی دارم

با نام حسین، دوباره در خاک روم

السلام علی الشیب الخضیب

در گوشه گودال،خدایا خبری هست!

ای وای ببین، زینب و خون جگری هست

ارباب شده غرقِ به خون،پیکر پاکش

زینب به تحیّر و به دنبال سری هست

...........................

صد شکر نمردیم و به عشق تو اسیریم

شاید ز کرم،دامن ارباب بمیریم

از کودکی با نام شما،انس گرفتیم

عشّاق حسینیم اگرچه،که حقیریم

یا اباعبدالله الحسین

از حرم تا قتله گه، زینب صدایت کرده است

دست و پا وقتی زدی، زینب دعایت کرده است

ای گل در خون تپیده، بی کفن،بی پیرُهن

دخترت بر سر زده،خود را فدایت کرده است

صاحب زمان

غر ق غمم و قرار جانم مهدیست

دل خسته ام و تاب و توانم مهدیست

هر جمعه رسد به چشم گریان گویم

من بنده و صاحبِ زمانم مهدیست

تشنه لبان

گر تشنه لبی، منتظر حضرت باش

از هجر رخش، هماره در حسرت باش

خواهی که شود فرج برایت نزدیک

پس پیرو یوسف و "ولی نعمت" باش

در فراق آقا امام زمان (عج)

 
از جمعه و از غروب آن دلگیرم
بی لطف حضورت به خدا می میرم
این جمعه چندم است در هجر توام
مولا دگر از جمعه هجران سیرم

در فراق آقا امام زمان (عج)

باز جمعه، قصه تکراری هجران یار
باز ندبه، شیعیان و ناله های بی قرار
کاش مولا، صفحه هجران به آخر میرسید
کاش جمعه، می شنیدم بوی مولای بهار

مولا

مرا آتش زده سوز فراقت
که هر جمعه شدم مشتاق راهت
پدر جانم بگو از من، چه دیدی
که من دورم هماره از وصالت
...............................
ای عدالت گسترِ حیدر سرشت
مهدی ، ای خورشید تابان در بهشت
مِهر تو، سرمایه دین من است
از ازل، خالق به قلب من نوشت
...............................
یابنَ حیدر، یابنَ یاسین، یابنَ نور
کی شود از کعبه بنمایی ظهور
تا بگیرم در برت آرامشی
من نمایم پیش تو،حسّ جضور
...............................

تنی دارم فدای خال رویت
دلم بسته شده بر تار مویت
الهی یابن زهرا، گرچه یکبار
به خوابم طی کنم راهی به سویت

اللهم عجل لولیک الفرج

جمعه هایم سپری شد ز فراق رویت
العجَل، عاشق خسته نرسیده کویت
جمعه ها، ندبه بخوانم ز برایت هر دم
قسمتم کی شود آقا، که ببینم رویت
........................

این جمعه دوباره آمد و یار نیامد
آن شمس دل افروز شب تار نیامد
مولای غریب، پدر عالم هستی
آن طبیبِ قلب و دل بیمار نیامد

ندبه

سیّدی ، بانگ فرج را ساز کن
من نیاز محضم و تو، ناز کن
باز هم جمعه، گدا و ندبه ها
سیّدی، در میزنم در باز کن

همناله با امام زمان(عج) در سوگ حضرت حمزه(ع)

السّلام ای روضه دار واقعی

تسلیت، ای گریه هایت دائمی

در غم حمزه، عزیز مصطفی

بر سر و سینه زدی، در ماتمی

اربعین حسینی-همناله با زینب کبری(س)

زینب از راه آمده، برخیز و بین
آسمان قلب زهرا، شد حزین
ای سحرخیزِ به روی نیزه ها
اندکی قرآن بخوان، شد اربعین
....................................

بعدِ آن عصر پریشان آمدم
بعدِ آن شام غریبان آمدم
تو شدی شیب الخضیب و سر جدا
بعدِ یک چلّه، هراسان آمدم

....................................

این چهل روز ، از طلوع آن سرت
شد غروب، خورشید عمر همسرت
دائماً میکرد نجوا با دلش
ای حسین جان، خوش به حال اصغرت

....................................

گرچه عطشان و حرم در زمزمه
در حرم پیچیده، بوی فاطمه
شهر شام و آن جسارت ها، امان
آن سرت افتاد، بین همهمه
....................................


دسته سینه زنی ،آماده است
سوی قبر تو، به راه افتاده است
جای یک طفل سه ساله، خالی است
شام مانده،از غمت جان داده است

در سوگ حضرت عبدالعظیم حسنی

السّلام ای شهره جود و کرم، ابن الکریم

السّلام ای اهل ری را محترم، عبدالعظیم

در جلال و در شکوه و مرتبت هستی عظیم

خود کریمی و کرم را میدهی درس ،ای کریم

من چه گویم،حضرت هادی تو را کرده خطاب

تو عزیز اهل بیتی، وارث ختمی مآب

مضجع نورانیت،آرام جانِ ما همه

در شب جمعه شود، زائر تو را یک فاطمه

نینوایت شهر ری، صحن و سرایت کربلا

مجتبی را مظهری،دارالشّفایت با صفا

جان ما و جان کلّ ماسوی ،قربان تو

کاش میگشتم شب جمعه ،منم دربان تو

هر زمانی که دلم، تنگ غروب کربلاست

صحن زیبای تو آیم، چونکه اینجا نینواست

در عزای تو،تمام شهر ری در ماتم است

قلب کلّ عاشقانت، زین مصیبت در غم است

ای ابوالقاسم لقب، ای حضرت ابن الکریم

ای نسب از مجتبی، ای حضرت عبدالعظیم